Op zaterdag 16 november komt theologe en journaliste Sonja Dahlmans spreken over christenvervolgingen.
Sonja Dahlmans rondde onlangs een master theologie af. Haar scriptie betreft seksueel geweld en gedwongen huwelijken van christelijke vrouwen en meisjes tijdens de vroege jaren van het christendom. In haar scriptie bekritiseert Dahlmans met name het gebrek aan reactie van moderne feministische theologen op deze specifieke vorm van vervolging gericht tegen christelijke vrouwen. In de Vroege Kerk was seksueel geweld onderdeel van de christenvervolging door de Romeinse autoriteiten. Vandaag de dag worden christelijke vrouwen en meisjes ontvoerd, verkracht, gedwongen uitgehuwelijkt en bekeerd tot de islam in landen in het Midden-Oosten, Azië en Afrika.
Een tweede master scriptie (in islamitische theologie) gaat over het fenomeen kindhuwelijken binnen de islam, inclusief de gedwongen huwelijken en bekering van niet-islamitische meisjes. Juist de kwetsbaarheid, theologisch gezien, van deze vrouwen en meisjes staat hierin centraal.
Deze lezing heeft plaatsgevonden en is terug te zien via deze link
Christenvervolgingen
De vervolging van christenen neemt wereldwijd al jaren toe. Naar schatting worden 360 miljoen christenen zwaar religieus onderdrukt. In dertien landen vinden uiterst gewelddadige vervolgingspraktijken plaats, die zelfs heviger zijn dan in de vroege eeuwen van het christendom.
In communistische staten zoals China en Noord Korea is de vervolging extreem en gedreven door atheïstische staatsideologieën. Noord-Korea voert al jaren de lijst aan van landen met de meest intense christenvervolging. Christenen worden hier gearresteerd, geïnterneerd in werkkampen en gemarteld vanwege hun geloof.
In de Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara is het geweld het hevigst. Radicaal islamitische groeperingen zoals Boko Haram en Fulani-militanten in Nigeria, zaaien terreur. In 2023 vond 82% van de moorden op christenen plaats in Nigeria Deze groeperingen streven naar een islamitisch kalifaat. Christenen worden vermoord, hun kerken, dorpen en scholen vernietigd. Miljoenen christenen zijn op de vlucht en leven in vluchtelingenkampen.
In het Midden Oosten, de bakermat van het Christendom, neemt het aantal christenen snel af. In Irak woonden in 2003 anderhalf miljoen christenen, nu zijn dat er nog slechts honderdduizend. In Nagorno Karabach zijn Armeense christenen het slachtoffer van genocidaal geweld.
Er heerst een opvallend stilzwijgen over de vervolging van christenen. Politiek en media negeren systematisch de feiten. Wanneer er melding wordt gemaakt van een “incident”, wordt dit zelden gekoppeld aan religieuze vervolging door islamitische groeperingen. Politiek correcte taal wordt vaak gebruikt om de ernst van de vervolging te verdoezelen. Terwijl de schietpartij in Christchurch in 2019, waarbij 51 moslims werden gedood, breed werd uitgemeten in de media, werd de moord op 220 christenen die gelijkertijd plaatsvond in Nigeria, genegeerd. Dit is slechts één voorbeeld van de selectieve berichtgeving.
Het idee dat het christendom een Westerse, blanke aangelegenheid is, wordt verspreid. Christenen in niet-westerse landen worden geassocieerd met het gehate Westen en tegelijkertijd door datzelfde Westen genegeerd.
In Westerse landen worden intussen christelijke overtuigingen steeds vaker gecriminaliseerd. Politici en media beschuldigen christenen van het blokkeren van “maatschappelijke vooruitgang”. Christenen die zich bijvoorbeeld uitspreken tegen abortus riskeren sociale uitsluiting en juridische vervolging.
Het overtrokken secularisme in het Westen draagt bij aan de marginalisering van christelijke waarden. Er bestaat een reëel gevaar dat ook in het Westen de vrijheid van godsdienst verder wordt ingeperkt, waardoor het wereldwijde beeld van vervolging verder kan verslechteren – en de kaart hierboven verder rood kleurt.
Sonja Dahlmans voert een moedige strijd om de gruwelijke wereldwijde religieuze vervolging van christenen aan de kaak te stellen en zij doet dit zonder terughoudenheid.
Een van de meest schrijnende vormen van vervolging is de religieuze onderdrukking van christelijke vrouwen en kinderen. Dit omvat gedwongen huwelijken, bekeringen, huisarrest, seksuele uitbuiting, geweld, intimidatie en slavernij. Ondanks de omvang van deze humanitaire catastrofe, blijft aandacht voor dit probleem vaak uit. Sonja Dahlmans richt zich in haar werk met name op deze gender-specifieke vervolging. MCM